Na zijn opleiding op de lagere tuinbouwschool was het genoeg voor Jan Oosthoek, hij was 16 jaar en wilde gaan werken. Hij wist toen nog niet dat hij chauffeur zou worden. “Je ging vroeger gewoon eerst thuis op het bedrijf aan de slag.”
Jan Oosthoek is geboren in Bergschenhoek, waar hij samen met zijn ouders, 2 zussen en 1 broer is opgegroeid. Van jongs af aan maakt de tuinbouwsector deel uit van het leven van Jan. “Mijn vader was tuinder en we teelden tomaten en sla.”
Na zijn opleiding ging hij thuis aan de slag, helaas moest het bedrijf stoppen. “We zaten in een afgelegen gebied en er moest recreatie voor in de plaats komen. De keuze was simpel, of nieuwbouwen of stoppen. We hebben de
teelt afgemaakt, de grond verkocht en zo is ons bedrijf gestopt.”
Zonder werk heeft Jan gelukkig niet gezeten. “Ze belden vanuit de coöperatie Pijnacker of ik wilde komen werken als loonspuiter. Ik verdiende wel 300 gulden per week!” Dit heeft Jan 8 jaar lang gedaan. Bij tuinders ontsmette hij de kas met gifgas en in het voorjaar en de zomer krijtte hij de kassen. “Ik liep alle dagen met een gasmasker op, het was eigenlijk levensgevaarlijk werk.” Na 8 jaar kon hij chauffeur worden bij de coöperatie. Hij heeft zijn chauffeursdiploma gehaald en zo is hij op de vrachtwagen terecht gekomen. Er zijn diverse fusies geweest, hij heeft veel nieuwe collega’s gekregen, maar hij mag nog steeds werken en daar is hij heel blij mee.
“Ik heb een mooi ritje voor je ‘lange’. Die bijnaam heb ik altijd al gehad. Zo begint mijn werkdag vaak”, zegt Jan lachend. Na het ophalen van zijn ritten pakt hij een lekker bakje koffie, spullen in de auto en de weg op. Soms komt hij 2 keer per dag terug op locatie De Lier, wat zijn standplaats is, soms ook niet. Dat ligt er maar net aan waar hij naartoe gestuurd wordt. “Ik rij al 42 jaar lang door het land, dan ken je de wegen en de klanten wel! Ik heb de kleine klanten groot zien worden en de jonge jongens oud. Ik kom net nog bij een klant vandaan, ik kwam al bij zijn vader toen was hij nog niet eens geboren.” Op dit moment rijdt Jan in een splinternieuwe wagen waar hij zuinig mee omgaat, hij houdt hem netjes en schoon. “Hiermee ben ik toch wel het visitekaartje van het bedrijf, klanten zien ons wel zo.”
Zo op zijn tijd gaat Jan er ook even lekker tussenuit. Hij geniet dan van de mooie plekken op deze wereld. Maar hij is altijd blij als hij weer zijn vrachtwagen in kan stappen en de klanten blij kan maken met het op tijd en netjes afleveren van de producten.
