15 april 2021
In het jubileumjaar van Van Iperen vieren maar liefst tien medewerkers ook een jubileum. Eén van hen is debiteurenbeheerder Lenie Hordijk. Zij werkt in augustus 25 jaar bij het bedrijf. In gesprek met de jubilaris.
Wanneer begon je bij Van Iperen en wat was toen je functie?
“In augustus 1996 kwam ik in dienst als receptioniste/secretaresse. Als er tijd over was, sorteerde ik stapels bonnen voor de administratie. Op deze manier leerde ik veel namen van klanten kennen. Na enkele maanden verhuisde ik naar een portacabin naast de drie woonhuizen. In eerste instantie ging ik de afdeling In- en verkoop secretarieel ondersteunen, later ondersteunde ik bedrijfsbreed.”
Kende je het bedrijf al voor je er ging werken?
“Nee, ik kende het bedrijf niet. Ik was net klaar met mijn opleiding directiesecretaresse. Mijn oom belde me en zei dat ze bij Van Iperen iemand zochten. Ik ben op gesprek geweest en de dag erna begonnen.”
Heb je een achtergrond in de agrarische sector?
“Niet direct. Mijn ouders runden een bakkerij op Flakkee waar we als gezin opgroeiden. Het klantgericht werken kregen we vanzelf mee. En als ik terugkijk, leverde mijn vader ook al maatwerk. Collega Rik bestelde via mij regelmatig worstenbroodjes. Ik legde dan ’s avonds het briefje met de bestelling in mijn vaders schoen. De volgende ochtend vroeg kon ik de warme worstenbroodjes meenemen naar Westmaas voor ‘onze’ Rik.”
Wat was je eerste indruk van het bedrijf?
“Toen ik er voor het eerst kwam, zag ik drie woonhuizen. Ik vroeg me af of ik wel goed zat. Wat bleek? In deze woonhuizen bevond zich het kantoor. In de gang van het eerste huis was de receptie en dit werd de eerste periode mijn werkplek. Een vergaderzaal bevond zich in het tweede huis. Koffie voor bezoekers tapte je in het eerste huis. In het begin waagde ik het nog met een dienblad en bekertjes, maar bij de eerstvolgende windvlaag kon ik rechtsomkeert. Verder ervaarde ik een doenersmentaliteit en een positieve sfeer.
Inmiddels vier je zelf ook een jubileum en werk je 25 jaar bij het bedrijf. Hoe kijk je terug op die periode?
“Een boeiende en leerzame tijd, mede omdat het bedrijf maar bleef groeien. Mooi om daaraan mee te werken en te denken. De lijnen waren kort waardoor je snel kon schakelen. Daarbij was de club open en kritisch naar elkaar waardoor we samen groeiden.”
Welke functies heb je tijdens de 25 jaar gehad?
De eerste jaren had ik vooral secretarieel werk. Na een aantal jaren kwam daar in- en verkoop bij en heb ik samen met enkele collega’s de afdeling Verpakkingen mee helpen opbouwen. Ook begeleidde ik de ontstane afdeling Secretariaat/PR. Rond 2008 kreeg ik de vraag een afdeling P&O op te zetten. Dit combineerde ik toen met een opleiding personeelsmanagement. In 2009 zou ik de afdeling Verpakkingen overdragen aan een nieuwe collega en me volledig op P&O gaan richten. Maar, in februari 2009 toen ik met twee collega’s op de terugweg was van een afscheidsreis van een leverancier, crashte het vliegtuig net voor de landing. De collega aan wie ik de afdeling Verpakkingen zou overdragen, vertrok. Toen heb ik Verpakkingen en P&O een tijdje gecombineerd. Na mijn huwelijk ging ik vier dagen werken en beperkte ik me tot de verpakkingen. Na de geboorte van onze zoon in 2013 ben ik drie dagen gaan werken als debiteurenbeheerder. Sinds 2019 doe ik dat bij het zusterbedrijf Van Iperen international. Voor de vliegtuigcrash was ik een echte workaholic. Daarna heb ik de waarde van rust leren waarderen en genoot ik bijvoorbeeld ineens van de natuur om me heen.”
Het thema van het jubileumjaar is Opgroeien met Van Iperen. Hoe ben jij (op)gegroeid bij het bedrijf?
In eerste instantie was groei voor mij leren, goed beheren en ondersteunen. Met dank aan al die (oud-)collega’s waar ik terecht kon met alle vragen. Toen het bedrijf verder groeide, gingen zaken als identiteit spelen. Hoe zien klanten ons? De uitstraling daarbij laten aansluiten, was verrijkend. Minstens zo’n uitdaging was het vinden van passend personeel. Door mijn studie ging ik hier wat meer op afstand naar kijken wat een ander inzicht geeft dan wanneer je er middenin zit. Ook keken we continu hoe we zaken konden automatiseren. Dat zorgde ervoor dat we relatief minder personeel hoefden aan te nemen en het bestaande personeel ruimte had om mee te kunnen denken met nieuwe ontwikkelingen. Wat betreft persoonlijke groei ervaarde ik dat ontdekken wat echt bij je past heel waardevol is; voor jezelf en je omgeving. Natuurlijk waren er ook situaties die ik in eerste instantie niet ervaarde als groei, maar deze geven wel inzichten en helpen jezelf en een ander beter te begrijpen.”
Kun je tot slot kort iets over jezelf vertellen?
“Ik woon met mijn man Jan-Cees en onze kinderen Jan en Maartje in de Hoekse Waard op een klein fruitteeltbedrijf. We telen peren; Doyenné du Comice en Conference. In mijn vrije tijd ben ik graag buiten bezig, lees ik of gaan we erop uit in ons oude Saabje.”
